Natriumdichloor.(afkorting SDIC) is een soort vanchloor chemisch ontsmettingsmiddel Vaak gebruikt als een desinfectiemiddel voor sterilisatie, wordt het veel gebruikt in industriële desinfectietoepassingen, met name bij het desinfectie van riolering of watertanks. Naast dat ze als een desinfectiemiddel een industriële deodorant worden gebruikt, wordt SDIC ook vaak gebruikt bij de behandeling met wol anti -krimpen en bleken in de textielindustrie.
Er zijn veel schalen op het oppervlak van wollen vezels, en tijdens het was- of droogproces zullen de vezels door deze schalen worden vergrendeld. Omdat de schalen slechts in één richting kunnen bewegen, is de stof onomkeerbaar gekrompen. Dit is de reden waarom wollen stoffen krimptvrij moeten worden. Er zijn veel verschillende soorten krimpbestendig, maar het principe is hetzelfde: om de schalen van de wollen vezel te elimineren.
SDICis een sterk oxidatiemiddel in water en de waterige oplossing kan hypochloreus zuur uniform afgeven, dat interageert met eiwitmoleculen in de wollen nagelriemlaag, waardoor sommige bindingen in de wollen eiwitmoleculen worden verbroken. Omdat de uitstekende schalen hogere energieactiviteitenergie hebben, reageren ze bij voorkeur met SDIC en worden ze verwijderd. Wollen vezels zonder schalen kunnen vrijuitschuiven en niet langer vergrendelen, zodat de stof niet langer aanzienlijk krimpt. Bovendien kan het gebruik van SDIC -oplossing om wolproducten te behandelen ook hechting tijdens het wassen van wol voorkomen, dat wil zeggen het optreden van het "pillende" fenomeen. De wol die een anti -krimpbehandeling heeft ondergaan, vertoont bijna geen krimp en is wasbaar en vergemakkelijkt het verven. En nu behandelde wol heeft een hoge witheid en een goede handgevoel (zacht, glad, elastisch) en een zachte en heldere glans. Het effect is zogenaamde mercerisatie.
Over het algemeen kan het gebruik van een oplossing van 2% tot 3% van SDIC en het toevoegen van andere additieven om wol- of wolglengde vezels en stoffen te impregneren, voorkomen dat pillen en vilt van wol en zijn producten.
De verwerking wordt meestal als volgt uitgevoerd:
(1) het voeden van de wollen strips;
(2) chloreringsbehandeling door het gebruik van SDIC en zwavelzuur;
(3) Debloreringsbehandeling: behandeld met natriummetabisulfiet;
(4) Behandeling van het afwijzen: met behulp van de descaling -oplossing voor de behandeling zijn de belangrijkste componenten van de ontkalkoplossing frisdrankas en hydrolytisch protease;
(5) schoonmaken;
(6) Harsbehandeling: met behulp van harsbehandelingsoplossing voor behandeling, waarbij de oplossing voor harsbehandeling een oplossing voor hars is gevormd door composiethars;
(7) Verzachten en drogen.
Dit proces is gemakkelijk te controleren, zal geen overmatige vezelschade veroorzaken, waardoor de verwerkingstijd effectief wordt verkort.
De gebruikelijke bedrijfsomstandigheden zijn:
De pH van de badoplossing is 3,5 tot 5,5;
De reactietijd is 30 tot 90 min;
Andere chloor desinfectiemiddelen, zoals trichloroisocyanuriczuur, natriumhypochlorietoplossing en chloorsulfurinezuur, kunnen ook worden gebruikt voor krimp van wol, maar:
TrichloroisocyanuriczuurHeeft een zeer lage oplosbaarheid, het voorbereiden van de werkoplossing en het gebruik is erg lastig.
Natriumhypochlorietoplossing is gemakkelijk te gebruiken, maar heeft een korte houdbaarheid. Dit betekent dat als het gedurende een bepaalde periode wordt opgeslagen, het effectieve chloorgehalte aanzienlijk zal dalen, wat resulteert in verhoogde kosten. Voor natriumhypochlorietoplossing die gedurende een bepaalde periode is bewaard, moet het effectieve chloorgehalte vóór gebruik worden gemeten, anders kan de werkoplossing van een bepaalde concentratie niet worden bereid. Dit verhoogt de arbeidskosten. Er zijn geen problemen bij het verkopen van onmiddellijk gebruik, maar het beperkt de toepassing ervan aanzienlijk.
Chlorosulfonzuur is zeer reactief, gevaarlijk, giftig, stoot dampen uit in de lucht en is onhandig om te transporteren, op te slaan en te gebruiken.
Posttijd: aug-08-2024