Beperking van het cyanuurzuurgehalte voor zwembaden.

Voor het zwembad is waterzuivering het meest bezorgde ding van de vrienden die van zwemmen houden.

Om de veiligheid van de waterkwaliteit en de gezondheid van zwemmers te garanderen, is desinfectie een van de gebruikelijke behandelingsmethoden van zwembadwater.Onder hen zijn natriumdichloorisocyanuraat (NaDCC) en trichloorisocyanuurzuur (TCCA) de meest gebruikte ontsmettingsmiddelen.

NaDCC of TCCA produceren hypochloorzuur en cyanuurzuur bij contact met water.De aanwezigheid van cyanuurzuur heeft een dubbelzijdige invloed op het chloreringsdesinfectie-effect.

Enerzijds zal cyanuurzuur onder invloed van micro-organismen of ultraviolette straling langzaam ontleden in CO2 en NH3.NH3 reageert reversibel met hypochloorzuur om hypochloorzuur in water op te slaan en langzaam af te geven, om de concentratie stabiel te houden en het desinfectieeffect te verlengen.

Aan de andere kant betekent het effect van langzame afgifte ook dat de concentratie van hypochloorzuur, dat een rol speelt bij desinfectie, relatief zal worden verminderd.Met name bij de consumptie van hypochloorzuur zal de concentratie cyanuurzuur zich geleidelijk ophopen en toenemen.Als de concentratie hoog genoeg is, remt het de productie van hypochloorzuur en veroorzaakt het een “chloorblokkering”: zelfs als er een desinfectiemiddel met een hoge concentratie in wordt gedaan, kan het niet genoeg vrij chloor produceren om het benodigde desinfectie-effect ten volle te benutten.

Het blijkt dat de concentratie cyanuurzuur in zwembadwater een belangrijke invloed heeft op het effect van chloordesinfectie.Bij gebruik van NaDCC of TCCA voor de desinfectie van zwembadwater moet de concentratie cyanuurzuur worden gecontroleerd en gecontroleerd.De limieteisen voor cyanuurzuur in de huidige relevante normen in China zijn als volgt:

Beperking van het cyanuurzuurgehalte in zwembadwater:

Bron: Waterkwaliteitsnorm zwembad (CJ/T 244-2016)